To co wygląda na niemożliwe potrafi rozwiązać nawet twoja teściowa i to bez pomocy komputera.
Kurs C++ - Część II. Struktura programu

Zaczniemy od najprostszego programu, czyli tzw. "Hello, world!", programu, który tylko pokazuje jakiś komunikat powitalny. Otwórz nowe okno programu (File | New). W tym pliku wpisz coś takiego:

   #include <iostream.h>

   void main()
   {   cout << "Mój pierwszy program";	 //tu jest to, co program ma robić
   }

Pierwsza linijka to dyrektywa kompilatora. Służy do dołączania bibliotek do programu (ang. include). Każda dyrektywa kompilatora zaczyna się od znaczka #. Nazwę dołączanej biblioteki podaje się między znaczkami < i >. W tym przypadku dołączamy bibliotekę iostream.h. Dzięki niej korzystanie z klawiatury i monitora jest bardzo proste.

Działanie każdego programu w C++ zaczyna się w funkcji zwanej main. Wszystko, co się w niej znajduje (między znaczkami { i }) zostanie wykonane. Tu właśnie umieszcza się instrukcje. W C++ każda instrukcja musi się kończyć średnikiem. Inaczej kompilator wyświetli komunikat o błędzie. Zwracaj też dużą uwagę na wielkość liter: dla kompilatora funkcja main, Main i MAIN to 3 różne funkcje.

Jedyna instrukcja programu spowoduje wysłanie tekstu Mój pierwszy program na ekran komputera.

Aby komunikat został wyświetlony dołączona jest biblioteka iostream, która obsługuje strumienie. Są 2 rodzaje strumieni: wejściowy i wyjściowy z odpowiadającymi im nazwami. Wejściowy to cin, a wyjściowy - cout. Żeby wyświetlić tekst na ekranie, program musi go skierować do strumienia wyjściowego, co właśnie zrobiliśmy w naszym programie.

Dalsza część wiersz zawiera komentarz. Komentarz zaczyna się od // i obejmuje wszystkie znaki do końca wiersza. Jest on ignorowany przez kompilator, więc możemy tu pisać dowolne teksty. Są też komentarze obejmujące wielowierszowy fragment tekstu: zaczynają się od /* i kończą przy */. Warto dawać komentarze w programach, bo często po miesiącu zapomina się jak działał dany fragment kodu. Można też używać komentarzy do chwilowego "remowania" fragmentu programu.

Skompiluj teraz i uruchom powyższy program. Zobacz, jak działa. Możliwe, że zaraz po wyświetleniu tekstu okienko konsoli zniknie, bo system zazwyczaj zamyka okna programów konsolowych, które się zakończyły. Aby zobaczyć, co wyświetlił program wciśnij Alt+F5. Pojawi się okno z komunikatem wyświetlonym przez twój program. Do programu wrócisz wciskając dowolny klawisz. Spróbujmy teraz wyświetlic 2 teksty. Trzeba dopisać kolejną instrukcję kierującą tekst do strumienia wyjściowego.

   #include <iostream.h>

   void main()
   {   cout << " Mój pierwszy program ";
       cout << "A to jego kolejny komunikat";
   }

Jeśli uruchomisz powyższy program, zauważyłeś, że nie tak miało to wyglądać. Oba teksty pojawiły się w jednej linijce i to bez żadnego odstępu. Odpowiedź jest prosta: nie kazałeś programowi przejść do następnej linii ekranu. Są dwa sposoby, by to zrobić:

  1. Umieścić w tekście znak specjalny, który przerzuci tekst do następnej linii. Znak taki składa się z dwóch znaczków: \ i litery oznaczającej jakąś akcję. Na przykład znak \n oznacza przejście do nowej linii.
  2. Dorzucić do strumienia odpowiedni manipulator, czyli specjalną wartość, która steruje strumieniem. W naszym przypadku będzie to manipulator endl, który każe strumieniowi przerzucić następny tekst do nowej linii.

Tak wyglądałby program przy zastosowaniu pierwszego sposobu:

   #include <iostream.h>

   void main()
   {   cout << " Mój pierwszy program\n";
       cout << "A to jego kolejny komunikat\n";
   }

A tak by wyglądał przy zastosowaniu drugiego sposobu:

   #include <iostream.h>

   void main()
   {   cout << " Mój pierwszy program" << endl;;
       cout << "A to jego kolejny komunikat" << endl;;
   }

Stosować możesz ten, który ci bardziej odpowiada.

« wstecz   dalej »