Excel - Podstawowe pojęcia

Arkusze i skoroszyty

W programie Excel skoroszyt jest plikiem, w którym pracujesz i przechowujesz dane. Ponieważ każdy skoroszyt może zwierać wiele arkuszy, możesz organizować różne rodzaje powiązanych informacji w pojedynczym pliku.
Używaj skoroszytów, aby wyświetlać dane w postaci list i analizować je. Możesz wprowadzać i edytować dane na kilku arkuszach jednocześnie i przeprowadzać obliczenia oparte na danych z różnych arkuszy. Podczas tworzenia wykresu możesz umieszczać go na arkuszu zawierającym dane powiązane z wykresem lub na oddzielnym arkuszu wykresu.
Nazwy arkuszy ukazują się na kartach arkuszy znajdujących się w dolnej części okna skoroszytu. Aby przejść z arkusza do określonego arkusza, kliknij jego kartę. Nazwa aktywnego arkusza jest pogrubiona.

Odwołania do komórek i zakresów

Odwołanie identyfikuje komórkę lub zakres komórek arkusza i wskazuje programowi Excel, gdzie należy szukać wartości lub danych, które mają być użyte w formule. Za pomocą odwołań można korzystać z danych umieszczonych w innych częściach arkusza roboczego w jednej formule lub używać wartości z jednej komórki w wielu formułach. Można także odwoływać się do komórek na innych arkuszach tego samego skoroszytu i do innych skoroszytów. Odwołania do komórek w innych skoroszytach są nazywane odwołaniami zewnętrznymi.
Excel używa domyślnie stylu odwołania A1, w którym kolumny są oznaczone literami (od A do IV, razem 256 kolumn), a wiersze są oznaczone liczbami (od 1 do 65536). Aby odwołać się do komórki, należy wprowadzić literę kolumny, a po niej numer wiersza. Np.: D50 stanowi odwołanie do komórki w przecięciu kolumny D i wiersza 50. Aby odwołać się do zakresu komórek, należy wprowadzić odwołanie do komórki w lewym górnym rogu zakresu, dwukropek (:), a następnie odwołanie do komórki w prawym dolnym rogu zakresu. Poniżej przedstawiono przykłady odwołań.
Aby odwołać się do: Należy użyć:
Komórki w kolumnie A i wierszu 10 A10
Zakresu komórek w kolumnie A i wierszach od 10 do 20      A10:A20
Zakresu komórek w wierszu 15 i kolumnach od B do E B15:E15
Wszystkich komórek w wierszu 5 5:5
Wszystkich komórek w wierszach od 5 do 10 5:10
Wszystkich komórek w kolumnie H H:H
Wszystkich komórek w kolumnach od H do J H:J
Komórki A1 a Arkusza 2 [Arkusz 2]!A1

Odwołania względne i bezwzględne

Gdy tworzona jest formuła, odwołania do komórek lub zakresów są zwykle oparte na ich względnym położeniu w stosunku do komórki zawierającej formułę. Np.: jeżeli komórka B6 zawiera formułę =A5, to Excel znajduje wartość położoną w komórce o 1 wiersz wyżej i o 1 kolumnę w lewo względem komórki B6. Takie odwołanie nazywa się odwołaniem względnym.

Przy kopiowaniu formuły zawierającej odwołania względne, odwołania we wklejanej formule są aktualizowane i dotyczą innych komórek względem położenia formuły. Jeżeli w poprzednim przykładzie formuła w komórce B6 zostałaby skopiowana do komórki D9, to formuła w komórce B7 zostanie zmieniona na =C8, co stanowi odwołanie do komórki położonej o 1 wiersz wyżej i o 1 kolumnę w lewo w stosunku do komórki D9.

Chcąc, aby odwołania nie ulegały zmianom przy kopiowaniu formuły do innej komórki, należy stosować odwołania bezwzględne. Jeśli np.: w formule wykonywane jest mnożenie zawartości komórki A5 przez zawartość komórki C1 (=A5*C1), a formuła jest kopiowana do innej komórki, oba odwołania ulegną zmianie. Odwołanie bezwzględne do komórki C1 można utworzyć umieszczając znak dolara ($) przed częściami odwołania, które mają pozostać bez zmian. Aby utworzyć bezwzględne odwołanie na przykład do komórki C1, należy dodać do formuły znaki dolara w następujący sposób: =A5*$C$1.

« wstecz   dalej »